Από… αρχαιοτάτων χρόνων, ένα από τα κυρίαρχα αξιώματα της διεθνούς διπλωματίας, έλεγε ότι για να κατανοήσεις τις πραγματικές επιδιώξεις των ισχυρών, πρέπει να παρακολουθείς προσεκτικά, και να ακούς όσα λένε εκείνοι οι οποίοι συνωστίζονται στο άρμα τους, ως λιγότερο ισχυροί.
Στη σημερινή Ευρώπη, ο πραγματικά ισχυρός πόλος είναι η Γερμανία. Πίσω και δίπλα από την οποία στοιχίζονται χώρες όπως η Ολλανδία, που στα Συμβούλια Κορυφής, στις συνεδριάσεις τουEurogroup και του Eco/Fin, καθώς και σε κρίσιμες ψηφοφορίες στην έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, διατηρεί ρόλο «χρήσιμης συνιστώσας».
Αν διαβάσουμε λοιπόν προσεκτικά όσα είπε ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών, Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ, προσερχόμενος στη σημερινή συνεδρίαση του Eco/Fin, οι Γερμανοί, επομένως η Ευρωπαϊκή Ένωση, τείνουν να καταλήξουν στην επιλογή να μας… χρεοκοπήσουν, σε επιλεκτική όμως έκταση.
Ο κ. ντε Γιάγκερ βέβαια δεν υπήρξε ιδιαίτερα φιλέλληνας, καθόλη τη διάρκεια αυτής της εθνικής περιπέτειας, μετά το δραματικό διάγγελμα του Καστελόριζου και την ένταξη της χώρας στο υφεσιακό Μνημόνιο.
Η ένταση ωστόσο των αρνητικών συναισθημάτων του, παραπέμπει κάθε φορά στο τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες του Βερολίνου και της Μπούντεσμπανκ, εκεί δηλαδή όπου λαμβάνονται στην πραγματικότητα οι αποφάσεις για το μέλλον της ευρωζώνης και της Ευρώπης.
«Καταφέραμε να λύσουμε τον δύσκολο κόμπο μιας αντιφατικής δήλωσης, ότι θέλουμε σημαντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, και από την άλλη ότι θέλουμε να αποφύγουμε την επιλεκτική χρεοκοπία. Αυτή η τελευταία επιλογή μάλιστα, δεν θα πρέπει να αποκλείεται πλέον, παρά τη ρητή δήλωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ότι είναι αντίθετη, και εμμένει στη θέση της», δήλωσε με νόημα ο Ολλανδός «τσάρος».
Οι ζυμώσεις στο εσωτερικό της Ευρώπης συνεχίζονται, και παρά τη βιασύνη που αποπνέει η επιστολή του Γιώργου Παπανδρέου προς τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, περί άμεσης απόφασης για ρεαλιστική αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κάθε άλλο παρά δείχνει να βιάζεται.
Στο μυαλό του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών, οι αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν μετά τον Αύγουστο. Τότε που θα έχει ξεκαθαρίσει το τι θα συμβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, και το κατά πόσο οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικανοί θα καταλήξουν στον ιστορικό συμβιβασμό για την αποφυγή της στάσης πληρωμών της υπερδύναμης.
Πηγη:statesmen.gr
Στη σημερινή Ευρώπη, ο πραγματικά ισχυρός πόλος είναι η Γερμανία. Πίσω και δίπλα από την οποία στοιχίζονται χώρες όπως η Ολλανδία, που στα Συμβούλια Κορυφής, στις συνεδριάσεις τουEurogroup και του Eco/Fin, καθώς και σε κρίσιμες ψηφοφορίες στην έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, διατηρεί ρόλο «χρήσιμης συνιστώσας».
Αν διαβάσουμε λοιπόν προσεκτικά όσα είπε ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών, Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ, προσερχόμενος στη σημερινή συνεδρίαση του Eco/Fin, οι Γερμανοί, επομένως η Ευρωπαϊκή Ένωση, τείνουν να καταλήξουν στην επιλογή να μας… χρεοκοπήσουν, σε επιλεκτική όμως έκταση.
Ο κ. ντε Γιάγκερ βέβαια δεν υπήρξε ιδιαίτερα φιλέλληνας, καθόλη τη διάρκεια αυτής της εθνικής περιπέτειας, μετά το δραματικό διάγγελμα του Καστελόριζου και την ένταξη της χώρας στο υφεσιακό Μνημόνιο.
Η ένταση ωστόσο των αρνητικών συναισθημάτων του, παραπέμπει κάθε φορά στο τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες του Βερολίνου και της Μπούντεσμπανκ, εκεί δηλαδή όπου λαμβάνονται στην πραγματικότητα οι αποφάσεις για το μέλλον της ευρωζώνης και της Ευρώπης.
«Καταφέραμε να λύσουμε τον δύσκολο κόμπο μιας αντιφατικής δήλωσης, ότι θέλουμε σημαντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, και από την άλλη ότι θέλουμε να αποφύγουμε την επιλεκτική χρεοκοπία. Αυτή η τελευταία επιλογή μάλιστα, δεν θα πρέπει να αποκλείεται πλέον, παρά τη ρητή δήλωση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ότι είναι αντίθετη, και εμμένει στη θέση της», δήλωσε με νόημα ο Ολλανδός «τσάρος».
Οι ζυμώσεις στο εσωτερικό της Ευρώπης συνεχίζονται, και παρά τη βιασύνη που αποπνέει η επιστολή του Γιώργου Παπανδρέου προς τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, περί άμεσης απόφασης για ρεαλιστική αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κάθε άλλο παρά δείχνει να βιάζεται.
Στο μυαλό του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών, οι αποφάσεις θα πρέπει να ληφθούν μετά τον Αύγουστο. Τότε που θα έχει ξεκαθαρίσει το τι θα συμβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, και το κατά πόσο οι Δημοκρατικοί και οι Ρεπουμπλικανοί θα καταλήξουν στον ιστορικό συμβιβασμό για την αποφυγή της στάσης πληρωμών της υπερδύναμης.
Πηγη:statesmen.gr