ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Π. ΨΥΧΑΡΗ
Πρώτα πρώτα δεν υπάρχει σπουδαιότερη λειτουργία του δημοκρατικούπολιτεύματος. Ο Λαός με την ψήφο του αποφασίζει ποιος και πώς θα τον κυβερνήσει. Και επειδή και ο Λαός και οι πολιτικοί συχνά αλλάζουν γνώμη ο συνταγματικός νομοθέτης έχει ορίσει να γίνονται εκλογές το αργότερο κάθε τέσσερα έτη.
Η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες συχνά υπήρξε όπλο του κυβερνώντος κόµµατος, που εκτιµά ότι οι περιστάσεις ευνοούν την αναβάπτισή του στη θέληση του Λαού.
Προσφυγή στις κάλπες προώρως έχει γίνει και λόγω πτώσεως µιας συγκεκριµένης κυβερνήσεως. Παραδείγµατα: Το 1958 έπεσε η κυβέρνηση Κ. Καραµανλή λόγω αποχωρήσεως οµάδας βουλευτών από την κυβερνώσα ΕΡΕ. Εγιναν αµέσως εκλογές και ο Καραµανλής τις κέρδισε. Το 1993 έπεσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η άµεση προσφυγή στις κάλπες επανέφερε νικητή στην εξουσία τονΑ. Παπανδρέου. Το 1965 όταν µε την αποστασία βουλευτώνέπεσε η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, ο ανώτατος άρχωνδεν προκήρυξε εκλογές αλλά ακολουθώντας τις υποδείξεις κακών συµβούλων ενεπιστεύθη την εξουσία σε εκ γενετής θνησιγενή σχήµατα.
Το αποτέλεσµα είναι γνωστόν. Η άρνηση των εκλογών δηλητηρίασε τον δηµόσιο βίο, υπενόµευσε την πολιτική ζωή και τίναξε στον αέρα τηνοµαλότητα. Η µελέτη των όσων συνέβησαν τότε και όσα απεκαλύφθησαν εν συνεχεία οδηγούν στο συµπέρασµα ότι αν είχαν γίνει εκλογέςοι συνταγµατάρχες της 21ης Απριλίου δεν θα είχαν κρεµάσει τη ∆ηµοκρατία το 1967.
Η Ιστορία θα καταγράψει λόγους και πράξεις εκείνων που αρνούµενοι τις εκλογέςεκ των πραγµάτων διευκόλυναν το πραξικόπηµα. Οιίδιοι οι επικεφαλήςτου πραξικοπήµατος έχουν οµολογήσει ότιαν δεν προλάβαιναν να δράσουν πριν από τις εκλογές, µετάδεν θα υπήρχαν περιθώρια επιτυχίας. Προετοίµαζαν χρόνια το πραξικόπηµα, αξιοποίησαν τη σύγκρουσηβασιλέως και (αντισυνταγµατικώςαπολυθέντος) πρωθυπουργού καιεκµεταλλεύθηκαν την έκρυθµη κατάσταση πουσυντηρούσε η άρνηση προσφυγής στον κυρίαρχο Λαό.
Κατά πλήρη διαστροφή τωνγεγονότων, κατηγορήθηκαν εκείνοι που απαιτούσαν άµεση προσφυγή σε εκλογές!
Η Ιστορία διδάσκει· και η προσεκτική µελέτη των γεγονότων, το αίτιον και το αιτιατόν, µας δείχνει πού οδηγείται ο δηµόσιος βίος – τι θα συµβεί στο προσεχές µέλλον.
***
Το συµπέρασµα; Οταν ο Πρωθυπουργός λίγο πριν απότις δηµοτικές εκλογέςκατέστησε σαφές ότι εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ θα προκαλέσει προσφυγή στις κάλπες, διότι θα θεωρηθεί ως κατ’ ουσίαν άρση της εµπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, όλοι αντελήφθησαν ότι ο κ. Παπανδρέου ορθώς εξαρτούσε τηνπαραµονή του από το αποτέλεσµα των εκλογών εκείνων.
∆εν υπάρχει τώρα παρόµοια κατάσταση. Αλλά η χώρα ζει σε µια διαρκή αµφισβήτηση. Ακόµη και περιθωριακές, ακραίες, πολιτικές δυνάµεις διεκδικούνπρωταγωνιστικό ρόλο στη δηµόσια ζωή και αµφισβητούν τη δύναµη και των δύο µεγάλων κοµµάτων.
Η ύπαρξη και αυτού του ίδιου του κράτους, ως συντεταγµένης Πολιτείας, αµφισβητείται ακόµη και από...ξένους λαθροµετανάστες. Παρένθεση: Εχουµε αντιληφθεί τισηµαίνει οι µισοί σχεδόν Ελληνες ναδηλώνουν ότι τάσσονται υπέρ της αυτοδικίας;
Και το σπουδαιότερον: Οταν µιλάµεγια συναίνεση, τι εννοούµε;
Αν τα δύο µεγάλα κόµµατα είναι αποφασισµένα να συναινέσουν και να µοιράσουν τις ευθύνες, καλοδεχούµενη η πρόθεσή τους. Μένει να δηλωθούν τα σηµεία συµφωνίας σε µια πολιτική που θα εγκρίνει προφανώςκαι η Εσπερία. ∆ιότι όλοι γνωρίζουµε τις αρµοδιότητες της τρόικας!
Σε αντίθετη περίπτωση η κυβέρνηση οφείλει να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Είναι σε θέσηνα πραγµατοποιήσει τις µεγάλες αλλαγές που µας ζητούνται µε όλες τις θυσίες που συνεπάγονται; Αν ναι ας προχωρήσει χωρίς δισταγµούς, διγλωσσίεςκαι αµφιταλαντεύσεις.
∆ιαφορετικά να µην εκπλαγούµε αν τα τύµπανα της Ευρώπης σηµάνουν εκλογές εδώ και τώρα...
Το άρθροαυτό τουεκδότη του«ΒΗΜΑΤΟΣ» και των «ΝΕΩΝ» δηµοσιεύεταικαι στη σηµερινήηλεκτρονική έκδοση της εφηµερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ».