Η μητέρα μας γιορτάζει όλο το χρόνο και όχι μόνο μια μέρα. Η αγάπη και η στοργή που μας έχει δώσει μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια είναι απεριόριστες και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να της ανταποδίδουμε την καλοσύνη και της θυσίες που έχει κάνει.
Στην παγκοσμιοποιημένη και αλλοτριωμένη κοινωνία του σήμερα η Μάνα αποτελεί, σύμβολο και ενσάρκωση των ύψιστων αγαθών της αγάπης της φροντίδας και της αυτοθυσίας. Αποτελεί το θεμέλιο λίθο της σύγχρονης αστικής οικογένειας, το άτομο το οποίο φέρνει στη ζωή και ανατρέφει τους νέους της, την αυγή και το φώς του κόσμου μας και εμφυσάει σε αυτούς τις αρχές, τα ιδανικά και τις πεποιθήσεις. Δεδομένης της σημαντικότητας του ρόλου της στην κοινωνία μας ύψιστη ευλάβεια και σεβασμός απαιτείται προς αυτήν που προσφέρει τόσα καλά χωρίς ανταπόδοση και η ... θέσπιση της Γιορτής της μητέρας συμβολίζει την εκτίμηση και την αγάπη όλου του κόσμου προς αυτήν ως ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσα προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει σε μας.
Στην αρχαία Ελλάδα, μια γιορτή ανοιξιάτικη ήταν αφιερωμένη στη Θεά Γαία (Μητέρα Γη), μητέρα των θεών και των ανθρώπων. Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας. Τη γιορτή αυτή διαδέχθηκε γιορτή αφιερωμένη στην κόρη της Γαίας, τη Ρέα. Η Ρέα ήταν η σύζυγος του Κρόνου και η Μητέρα του Δία και όλων των Θεών της αρχαίας Ελλάδας.
Στην Αγγλία του 15ου-16ου αι. μ.Χ., γιορταζόταν η «Mothering Sunday», δηλ. η «Κυριακή της Μητέρας», την 4η Κυριακή της Σαρακοστής, και ήταν αφιερωμένη στις μητέρες. Εκείνη τη μέρα όλοι οι υπηρέτες έπαιρναν από τα αφεντικά τους μία μέρα άδεια, για να επισκεφτούν τα σπίτια τους και να περάσουν την μέρα τους μαζί με τις μητέρες τους.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, στις αρχές του 20ού αιώνα, η δασκάλα Άννα Τζάρβις (Anna Jarvis) από τη Φιλαδέλφεια, αγωνίστηκε για την καθιέρωση της Γιορτής της Μητέρας, τη 2η Κυριακή του Μαΐου. Ήθελε να τιμήσει τη μητέρα της που αγωνίστηκε για τη συμφιλίωση Νοτίων και Βορείων Αμερικανών μετά τη λήξη του Αμερικανικού Εμφυλίου πολέμου το 1864. Οι αγώνες της Άννας Τζάρβις δικαιώθηκαν το 1914, όταν το Κογκρέσο όρισε την επίσημη εθνική Γιορτή της Μητέρας τη γιορτή αυτή.
Στην Ελλάδα, γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Γιορτή της Μητέρας στις 2 Φεβρουαρίου του 1929, για να συνδυαστεί η Γιορτή αυτή με τη χριστιανική γιορτή της Υπαπαντής. Τελικά, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η γιορτή μεταφέρθηκε από τις 2 Φεβρουαρίου στη 2η Κυριακή του Μαΐου.
Γνωστός και ο λαϊκός μύθος που δείχνει την ανιδιοτέλεια της μητρικής αγάπης με θαυμαστό τρόπο. Κάποτε ήταν , αναφέρει ο μύθος, κάποιος που αγαπούσε πολύ μια κοπέλα. Αυτή του ζήτησε ως απόδειξη της αγάπης του , να της φέρει την καρδιά της μητέρας του . Εκείνος πήγε σκότωσε τη μητέρα του και της ξερίζωσε την καρδιά με σκοπό να την προσφέρει στην γυναίκα που αγαπούσε. Προχωρώντας στον δρόμο και κρατώντας στα χέρια του την καρδιά της μητέρας του , σκόνταψε και έπεσε. Τότε ακούστηκε μια φωνή από την μητρική καρδιά που του έλεγε: «χτύπησες παιδί μου;».